Istorija ovog mesta je bogata. Prema arheološkim ispitivanjima, teritorija današnje Gotovuše je bila naseljena više hiljada godina unazad. Ostaci utvrđenja Gradište (Zidovnica) svedoče o prošlim vremenima, a nedavno otkriveni mozaik pripadao je crkvi iz 6. veka nove ere. U pisanim dokumentima se prvi put u drugoj polovini 13. veka, zatim se ponovo pominje 1331. godine u jednoj od povelja srpskog cara Dušana Silnog.

Tokom srednjeg veka, Gotovuša je doživela procvat, a kroz naselje je prolazio karavanski put koji je povezivao carske gradove Prizren i Skoplje. Trgovci su tada trgovali sa Gotovušanima, prodavali usoljenu morsku ribu i maslinovo ulje, a kupovali vino i vinovu lozu, koja je bila zastupljena u ovom kraju. Srpski srednjovekovni vladari imali su svoje posede u Gotovuši, a narodne pesme i sačuvana imena predela kao što su Careve livade i Careva glava svedoče o njihovom prisustvu.

Ova varošica nije odmah potpala pod tursku vlast nakon Kosovske bitke. To se desilo tek 66 godina kasnije. Gotovušani su uspeli da u viševekovnom ropstvu sačuvaju srpsku veru i narodne običaje, opstajući na vekovnim ognjištima. Srpska vojska je oslobodila Gotovušu iz turskog ropstva 13. oktobra, 1912. godine.

Danas, Gotovuša je mesto koje odiše specifičnim šarmom, okruženo prirodnim lepotama Šar-planine. Dve crkve, crkva Presvete Bogorodice i crkva Svetog Spasa, čuvaju vredno kulturno-istorijsko nasleđe. Ovo mesto je danas simbol opstanka Srba na Kosovu, svedočeći o njihovoj upornosti i vernosti vekovnim ognjištima. Ko turistički poseti ove predele, ostaće zadivljen lepotama Šare i toplinom ljudi.